بازخوانی-قرآنی

بازخوانی قرآنی یک فریاد خاموش ناشدنی

در روزگاری که معنویت‌های فردگرای سکولار، همه چیز را با «انرژی مثبت» و حذف واژه‌های منفی می‌سنجند، و در جهانی که الحاد و سکولاریسم هر فریاد علیه ظلم را «خشونت بنیادگرایانه» می‌خواند، لازم است بار دیگر با قرآن، عقل و وجدان، به شعار «مرگ بر آمریکا» بیندیشیم.

اسلام، تنها دین صامت در برابر ظلم نیست، در منطق قرآنی، تنها حب الهی کافی نیست؛ بغض در برابر ظلم نیز رکن دین است. این همان آموزه «تولی و تبری» است: تولی یعنی پیروی از حق و دوست‌داشتن اهل آن و تبری یعنی بیزاری و ایستادگی در برابر باطل و عاملان آن.

از همین رو، اسلام نه فقط ما را به مهرورزی با مستضعفان، بلکه به خشم مقدس علیه ظالمان فراخوانده است.

 

۱. مرگ بر طغیان‌گران: بغض مقدس، نه خشونت کور

«قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ» (عبس، ۱۷) ای کشته باد انسان که تا این حد کفر و عناد می‌ورزد!

قانون جذب می‌گوید: «به هیچ چیز منفی فکر نکن!»

اما قرآن می‌گوید: «در برابر شر، باید موضع داشت.»

اگر نافرمانی سازمان‌یافته و ظلم جهانی بی‌پاسخ بماند، خودِ خاموشی، خیانت است.

همان‌طور که در برابر سارقی که وارد خانه‌ات شده، فقط با «انرژی مثبت» نمی‌توان از خانواده محافظت کرد، در برابر طاغوت‌های جهانی هم نمی‌توان فقط لبخند زد و صلح کرد. گاهی باید فریاد زد: «برو بیرون!» این فریاد، دفاع از خانه حقیقت است.

 

۲. مرگ بر ناسپاسان طغیانگر: افشای نفاق قدرت

الحاد و معنویت‌ سکولار می‌گویند: هرچه هست، از درون توست!

اما قرآن می‌گوید«قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ»: برخی ناسپاسان، با ثروت و قدرت خود، دیگران را نیز به تباهی می‌کشند. باید آن‌ها را شناخت و افشا کرد.

اگر کسی به جای استفاده از غذا برای اطعام گرسنه، آن را به زهر برای کودک تبدیل کند، باید فریاد زد: «این سفره ناعادلانه است.» سکوت در برابر این زهر، شراکت در جنایت است.

 

۳. مرگ بر دروغ‌سازان حرفه‌ای: نبرد روایت‌ها

«قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ» (ذاریات، ۱۰-11)/ «کشته باد و نابود آنان که دروغ بندند همانان که در جهالتی عمیق و فراگیر در بی خبری و غفلتی سنگین فرو رفته اند!»

دنیای امروز پر از جنگ نرم است. امپراطوری رسانه‌ها، حقیقت را با دروغ می‌پوشانند و مقاومت را «تروریسم» می‌نامند.

تولی یعنی شناخت جریان حق؛ تبری یعنی افشای دروغ‌سازان و تحریم روایت‌های آن‌ها.

اگر کسی با نرم‌افزار فتوشاپ، چهره مظلوم را شبیه یک جنایتکار نشان دهد و تصویر را در تلویزیون نمایش دهد، چه می‌کنی؟ فقط لبخند می‌زنی یا می‌گویی: «دروغ می‌گویی!»؟ شعار «مرگ بر دروغ‌پرداز» همان فریاد افشاگرانه علیه تحریف حقیقت است.

 

۴. مرگ بر جنایت‌کاران جنگی: بیزاری فعال

«قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ» (بروج، ۴) /«قسم به اینان که اصحاب اخدود (یعنی آن قوم کافری که بر مؤمنان به مکر مسلط شدند و آنها را به خندقهای آتش در افکندند) همه کشته (یعنی ملعون و مطرود) شدند.»

معنویت‌ها و عرفان‌های بی‌مسئولیت اگر حق را به ظالم ندهند و از آنان حمایت نکنند، می‌گویند: «با هر کسی، در صلح باش.»

اما قرآن می‌گوید: وقتی ظلمی مثل اخدود رخ می‌دهد، باید موضع گرفت؛ ظلم را نام‌گذاری کرد، فریاد زد و با آن مقابله کرد.

اگر کسی مشعل دست گرفته و در حال آتش زدن خانه‌ یک فقیر است، فقط نباید دعا کرد یا انرژی مثبت فرستاد! باید مشعل را خاموش کرد و فریاد زد: «بس کن!» شعار مرگ بر آمریکا، همان خاموش‌کردن مشعل ظلم جهانی است.

 

۵. مرگ بر طراحان فریب و انکار

«فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» (مدثر، 18) / «او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت!»

الحاد تکنولوژیک امروز، با شعار «آزادی بیان» و «دانش بی‌طرف» طراحان جنگ روایت‌هاست.

اما قرآن حتی فکر کردن برای طراحی باطل را لعن کرده است. توطئه‌گران پشت‌پرده نیز مشمول تبری‌اند.

اگر کسی با دقت کامل، نقشه‌ای برای غارت حقوق کارگران طراحی کند، تو فقط به او لبخند می‌زنی؟ یا می‌گویی: «نقشه‌ات شیطانی است!»؟ شعار «مرگ بر آمریکا» یعنی مرگ بر مهندسان فساد، نه مردم عادی آمریکا.

 

۶. مرگ بر طغیانِ سازمان‌یافته: پژواک تبری مؤمنانه

«قُتِلَ» در قرآن، نماد اعلام نفرت از ظلم است.

الحاد می‌گوید: «دین، منبع خشونت است.»

اما اسلام، بغض در برابر باطل را اخلاقی می‌داند؛ نه احساسی، بلکه در چارچوب عدالت.

در چهارراهی که یک خودروی سیاه با سرعت می‌خواهد ده‌ها کودک را زیر بگیرد، دین می‌گوید: «بایست جلویش!»

قانون جذب می‌گوید: «بهش فکر نکن تا عبور کنه!»

اسلام می‌گوید: تو باید بایستی؛ تو باید فریاد بزنی. تو باید بیزاری بجویی.

در نتیجه مرگ بر آمریکا، تجلی تولی و تبری در عصر مدرن است. شعار «مرگ بر آمریکا»، نه نماد نفرت‌پراکنی است، نه خشونت‌طلبی؛ بلکه اعلام تبری در برابر طاغوت زمانه است؛ همان طاغوتی که در قرآن از آن تبری جُسته شده و بارها با عبارت «قُتِلَ» محکوم شده است.

باید دوباره با قرآن، نه با الحاد و معنویت‌ها و عرفان‌های کاذب، جهان را دید!

 

› حجت الاسلام دکتر احمد منصوری ماتک

لینک کوتاه این صفحه:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *