پاسخ اجمالی
بله بنابر آثار رسیده از بهائیت تقویم بهائیان متفاوت از روزشمارهای میلادی، قمری و شمسی می باشد که اساس تقویم بدیع بر عدد 19 پایه گذاری شده است و به همین دلیل 4یا 5 روز در هرسال بهائی وجود دارد که نه از سال گذشته با شمار می آید و نه از سال آینده!
پاسخ تفصیلی
در بهائیت بدعت هایی وجود دارد که شاید از نگاه وابستگان به این گروه امری آسمانی تلقی شود، اما دیگران چنین نظری ندارند.
تقویم بهائیان را می توان یکی از این ابداعات به حساب آورد که نه تنها هر صاحب خردی را به تعجب وا می دارد؛ بلکه عمل کردن به آن آسیب های فراوان و غیر قابل جبران فردی و اجتماعی در پی خواهد داشت.
در این تقویم که بر اساس سال شمسی تنظیم گردیده، 19 روز در 19 ماه قرار داده شده است و مجموع آن 361 روز می شود که 5 روز کسر دارد! گرچه این 5 روز را ایام “هاء” نامیده اند اما این نامگذاری هم نتوانسته نقص تقویم بهائیت را بپوشاند.
در این تقویم، روزهایی به عنوان ایام محرمه ثبت گردیده که هرگونه کسب و کار و فعالیت در آن ها حرام است و بهائیان حق تعدی از این حکم را هم ندارند؛ در ملحقات کتاب اقدس اینگونه آمده است: «این نُه روز اشتغال به کسب و تجارت و صناعت و زراعت جایز نه و همچنین اجرای مقتضای مناصب و وظایف؛ یعنی اجرای خدمت حکومت» (اقدس، رساله سوال و جواب صفحه 1)
در میان منابع بهائی این روزها عبارتند از: «1. عید صیام و نوروز (اول فروردین) 2. روز نخست عید رضوان، روز اظهار ادعای پیامبری حسینعلی بهاء و آغاز سال جدید بهائی (اول اردیبهشت)3. روز نُهم ادعای پیامبری حسینعلی بهاء (9 اردیبهشت) 4. روز دوازدهم بعثت پیامبرنمای بهائی (12 اردیبهشت) 5. روز بعثت پیامبرنمای بابی (2 خرداد). 6. روز وفات بهاء (8 خرداد) 7. روز تیرباران باب (28 شعبان)8. روز ولادت علی محمد باب (اول محرم) 9. روز ولادت بهاء (دوم محرم).»
جالب آنجاست که به عقیده سران این فرقه حتی مشاغلی که فعالیت آن ها در طول شبانه روز ضرورت دارد نیز حق کسب و کار ندارند و باید تعطیل باشند! به این عبارت از منابع بهائی دقت کنید: «در خصوص خبازها (نانواها) و قصاب‌ها و صاحبان این قبیل مشاغل در نقاطی که مشاغل مزبوره منحصر به احباء است، سؤال نموده بودید که در این قسمت، استثنایی در ایام محرمه متبرکه، برای آنان هست یا نه؟ فرمودند بنویس کسر (شکستن) حدود (احکام: تعطیلی) به هیچ وجه مِن الوجوه جایز نه و استثنایی مقبول و محبوب نبوده و نیست، سُستی و تهاون (سهل انگاری) در این موارد، علت ازدیاد (زیاد شدن) جرأت و جسارت دشمنان امرالله خواهد گشت.» (گنجینه حدود و احکام صفحه 228)
حال تصور کنید در کشوری که قوانین بهائی در آن حاکم است در روز عید رضوان خانه ای آتش گرفته و بر آتش نشان ها حرام است به شغل خود بپردازند وضعیت چگونه می شود؟ کاش در حکومت بهائیان در این روزها کسی دچار بیماری شدید و ناگهانی نشود چرا که اورژانسی و دکتری برای پیگیری و درمان بیماری او وجود ندارد و همچنین نسبت به دیگر مشاغل حساس حکم همین است و به گفته شوقی افندی هیچ استثنایی وجود ندارد.
