توضیحات
مطالعات تاریخی نشان می دهد بیش از آن که فرقه دراویش علاقه به سیاست داشته باشد، سیاستمداران به سوی آن ها گرایش داشته اند و آشکار و نهان از طرفیت های آن ها برای تغییر در جامعه استفاده کرده اند. رابطه تصوف و سیاست را می توان در دو نگاه بررسی کرد. فرقه سازی و ساختن اسلامی نو که دست مایه سیاستمداران شده است.
