طرفداران قانون جذب تلاش می کنند با تشبیه این نظریه به مبانی دیگر علوم از آن دفاع کنند اما مبانی علوم انسانی و طبیعی نه تنها موید قانون جذب نیست بلکه در تقابل با آن است. برخلاف روانشناسی که افکار انسان را موثر در روح و روان و رفتار وی می داند، قانون جذب این افکار را موثر در جهان خارج می خواند و سعی می کند با تشبه انسان ها به اتم ها، تاثیر افکار انسان به کل هستی را اثبات کند. این نظریه دارای اشکالات منطقی است که نه امکان سنجش به آن می دهد و نه امکان اثبات یا رد، از این رو با هیچ مبنای علمی قابل اثبات نیست.
قائلین به قانون جذب دلیل تجربی وافی بر ادعای خود ندارند؛ چراکه دلیل تجربی باید به گونه‌ای باشد که بتوان با محک‌های معمول آزمایشگاهی آن را پذیرفت و در ترازوی عینیت، به صحت آن دست یافت و خطاهای آن را با روش‌های تجربی به آزمون نهاد. در حالی‌که می‌دانیم مدعیان فرضیه راز از چنین دلیلی بی‌بهره‌اند و دلایل ایشان از پاره‌ای شواهد نارسا که از اثبات مدعا عاجز است، فراتر نمی‌رود. همینطور از دلیل فلسفی و برهان قانع کننده بر این ایده خبری نیست!
یکی از ادعاهای مدعیان قانون جذب تمسک به فیزیک کوآنتوم است. اگر اصل قدرت جذب را برای ذهن مسلّم تلقی کنیم، این قوه تا کجا تاثیرگذار است؟ بسیار روشن است که موارد زیادی تحت این قدرت واقع نمی‌شود و از دسترس آن خارج است، مانند مواردی که مستلزم تصرف تکوینی و عینی در پدیده‌ها و اشیاست؛ آن‌چه به عنوان یافته‌های فیزیک کوآنتوم ادعا می‌شود، فقط در حد پذیرش تاثیر و تاثر بین پدیده‌ها است، نه رابطه عِلّی و معلولی که ادعای قانون جذب است. به عبارت دیگر، این رابطه، حداکثر در حد علت ناقصه وجود دارد، نه علت تامه.
فیلم راز ۲ با این جمله شروع می‌شود:«وقتی افکار ما روی آب تاثیرگذارند، حالا تصور کن با خود ما چه می‌کنند» معروف است که یک محقق ژاپنی به نام ایموتو صداهای گوناگون را در مجاورت آب پخش کرده و تغییرات گوناگونی در ساختار مولکولی آن مشاهده کرده است. چند سوال پیش می‌آید که آیا دانشمندان دیگر این آزمایش را تکرار کرده و نتیجه مشابه گرفته‌اند؟ دقیقا این صداها چه بوده است؟ آیا صداهای ضبط شده به تاثیر امواج صوتی بر آب محدود می‌شود یا به تاثیر ذهنی هم مربوط می‌شود؟
در نهایت اینکه اگر ذهن ما بتواند روی مولکول بسیار ریز و نادیدنی آب اثر بگذارد، آیا می‌توانیم این نتیجه را بگیریم که می‌تواند روی اجرام بسیار سنگین نظیر اتومبیل، خانه، ویلا و دلارهای خوابیده در بانک مرکزی هم اثر بگذارد؟ بدون شک شما می‌توانید با دستتان یک لیوان آب را بلند کنید و این کار را بارها هم تکرار کرده‌اید، اما آیا می‌توانید از این نتیجه بگیرید که توانایی بلند کردن، یک مخزن هزار لیتری آب را دارید؟ بدون شک ذهن ما تاثیراتی دارد، اما دامنه‌ی این اثرگذاری چقدر است؟ و چه مقدار نیرو و توانایی را می‌توان از آن انتظار داشت یا به آن نسبت داد؟ قانون جذب قلمرو خود را شفاف نمی‌کند و در ابهام تبلیغ می‌شود. همشه خرافات از جابه‌جا کردن واقعیت‌ها و تغییر دادن آن‌ها به وجود می‌آیند.
طبق ادعای قائلین به قانون جذب، بزرگان تاریخ این قانون را فهمیده بودند؛ ولی آن را فاش نکردند تا بتوانند همچنان ردا و عنوان بزرگی را برای خود نگه دارند و در تاریخ یاد و نام ایشان پابرجا بماند. اما با وجود دانستن این قانون، ناکامی‌ها و شکست‌های ایشان چگونه توجیه می‌شود؟ و بالاتر اینکه چرا این‌ها این ابزار را فقط در یک جنبه به کار گرفتند؟ چرا بسیاری از حکما فقط حکیم ماندند؟ چرا از حکومت بی بهره ماندند و اگر از این راز باخبر بودند چرا از آن به صورت همه جانبه استفاده نکردند؟
در قانون جذب بال عمل شکسته است؛ یعنی آن‌چه شاه کلید محسوب می‌شود، تمرکز و تجسم مطلوب است، نه اقدام عملی و برنامه‌ریزی و مشورت. آن‌چه از هواداران جذب خواسته می‌شود فقط تصور مطلوب است و داشتن یک تصویر از آن در ذهن است. در قانون جذب انرژی نه در میدان عمل بلکه در کنجی خلوت به کار گرفته می‌شود. عرصه عمل و تلاش جای خود را به گوشه‌نشینی و انزوا می‌دهد.
منابع:
مقاله نقد و بررسی مبانی علمی قانون جذب، حوریه افشاری، راحیل افشاری، صبا افشاری
کتاب نگاهی متفاوت به قانون جذب، حمزه شریفی دوست و حمیدرضا مظاهری سیف
- حجت الاسلام مهدی قیاسی کارگرمقدم
