پاسخ اجمالی
علی محمد شیرازی که بعدها به سیدباب شهرت یافت موسسه فرقه بابیت به شمار می آید که این فرقه مقدمه ای بود برای ساخت بهائیت به رهبری حسینعلی نوری (بهاء الله) که او نیز از پیروان باب به شمار می آمد.
وی پس از ادعاهای مختلف توسط علمای مناطق مختلف کشور به گفتگو دعوت شد که نتوانست هیچکدام از ادعاهای خود را ثابت کند و در نهایت به دستور امیرکبیر به اعدام محکوم شد.
پاسخ تفصیلی
علی محمد شیرازی در سن شش یا هشت سالگی در مدرسه قهوه اولیاء شیراز به مجلس درس شیخ محمد عابد که از شاگردان شیخ احمد احسائی بود رفت و آن جا با مکتب شیخیه آشنا گردید و همین آشناییت کافی بود که در حدود 20 سالگی و پس از سال ها فعالیت در شرکت خاندان یهودی ساسون به کربلا رفته و پای درس سید کاظم رشتی حاضر گردد وی پس از فوت سید کاظم رشتی خود را جانشین او معرفی کرد و توانست تعدادی از شاگردان استادش را به گرد خود جمع آورد.
علی محمد شیرازی در طول زندگی 31 ساله اش ادعاهای متعددی دارد که آقای عبدالحسین آیتی آن ها را اینگونه نقل می کند:
«این شخص (یعنی علی محمد باب) در سنه‌ی 1260 ه.ق ادعای ذکریت (یعنی مفسر قرآن بودن) کرد و در سال 1261 ه.ق ادعای بابیت کرد (یعنی نایب امام غایب بودن) و در سال 1262 ه.ق داعیه‌ی مهدویت کرد، در سال 1264 ه.ق داعیه‌ی ربوبیت کرد، در سال 1265 ه.ق داعیه‌ی الوهیت کرد و در سال 1266 ه.ق تمام دعاوی خود را منکر شده، توبه کرد و توبه نامه نزد ناصرالدین شاه فرستاد»
کشف الحیل 621
علی محمد شیرازی به مدت 6 سال انحرافاتی را در میان مریدان خود پایه گذاری نمود و ارشادات و توصیه های علما و حاکمان وقت، نیز نتوانست این جوان سبک مغز را از خیالبافی رها سازد.
وی که بخاطر ادعاهایش در شیراز حبس گردیده بود به اصفهان گریخته و آنجا توسط نیروهای حکومتی دستگیر و به تبریز و سپس زندان چهریق انتقال پیدا کرد.
او در نهایت با حکم حکومتی امیرکبیر به اعدام محکوم و در شهر تبریز تیرباران شد.
هم اکنون مقبره مثالی او در کوه کرمل واقع در شهر حیفای فلسطین اشغالی با نام مقام اعلی محل زیارت بهائیان است.
